قبل از بررسی تاریخچه کوچینگ ، بهتر است به این سوال که" کوچینگ چیست ؟ " پاسخ دهیم  :

کوچینگ چیست ؟

کوچینگ یک جلسه دو نفره است که طرفین در حال رشد و یادگیری اند؛ با این دیدگاه ما در طول تاریخ همیشه با کوچینگ برخورد داشتیم. سقراط مبدع روشی بود که در آن با سوال پرسیدن از مردم به آنان کمک می‌کرد تا خودشان راهکاری پیدا کنند که تا امروز نیز به نام روش سقراط باقی مانده است. تا الان خیلی از افراد جایگاه کوچ را در طی این قرن‌ها پر کرده‌اند: کشیش‌ها، فلاسفه، هنرمندان، معلمان و البته والدین.

کوچینگی که امروز مطرح است، از دنیایی تهی به وجود نیامده ولی از دهه ۱۹۸۰ میلادی به صورت روش‌مند در قالب یک متدولوژی توسعه یافته است. کوچینگ امروزی از گذشته‌اش وام گرفته و برای درک بهتر این روش بهتر است نگاهی به تاریخچه آن بیندازیم.

اما کوچ یا مربی  کیست ؟ 

کوچ‌ ها تسهیل گرانی هستند که به شما کمک می‌کنند به آگاهی برسید و مسائلی را خودتان کشف کنید و یاد بگیرید. کوچ‌ها هرگز شما را نصیحت نمی‌کنند و به شما راهکار ارائه نمی‌دهند، بلکه آنها با استفاده از ابزارهایی کارآمد در حرفه خود (مانند گوش دادن فعال، پرسیدن سوالات موثر و قدرتمند و بازخورد)، به شما کمک می‌کنند تا نقشه راه را برای پیشبرد اهدافتان تعیین کنید یا پازل‌های درونی که موجب بروز مسائلی در زندگی شما شده‌اند را کنار هم ببینید و به نتیجه برسید. کوچ‌ها در حقیقت به افراد کمک می‌کنند که خودشان با رسیدن به آگاهی و پاسخ‌ها، میان آن کسی که هستند و آن کسی که می‌خواهند باشند پلی ایجاد کنند. کوچ‌ها به افراد کمک می‌کنند تا افکار و پیچیدگی‌های ذهن خود را خودشان سر و سامان دهند، ساده کنند و به شفافیت برسند.

اما کوچینگ از کجا آمده است ؟  تاریخچه کوچینگ چیست ؟

تاریخچه کوچینگ 

توماس لئونارد تأثیرگذارترین فرد در ایجاد اصول کوچینگ بود. لئونارد در ابتدا مدیر مالی برنامهدر فضای مربی‌گری ورزشی، کتابی به نام “بازی درون در تنیس” توسط تیموسی گلوی در سال ۱۹۷۴ منتشر شد که نگاهی انقلابی و تازه به تنیس داشت. همین امر موجب شد تا ایده کتاب به حوزه‌های دیگر نیز تعمیم داده شود و عناوین دیگری همچون “بازی درون در کار”، “گلف”، “موسیقی” و … چاپ شود. این کتاب را می‌توان نقطه شروع حرفه کوچینگ امروزی دانست.

گلوی فارغ التحصیل رشته ادبیات انگلیسی از دانشگاه هاروارد است و در دانشگاه نیز کاپیتان تیم تنیس بود. پس از اینکه به عنوان افسر نیروی دریایی ایالات متحده خدمت کرد به عنوان مربی تنیس در سال ۱۹۷۰ مشغول به کار شد. او طراح ورزشی به نام یوگا-تنیس بود و در مرکز ورزشی موسسه اسالن مشغول کار بود.

در کتاب بازی درون در تنیس، تیموسی گلوی ادعا می‌کند که هر بازیکن تنیس دو حریف دارد. یکی از این حریف‌ها، همان بازیکنی است که آن طرف تور ایستاده است. وظیفه شما این است که او را شکست دهید و وظیفه حریف این است که موجب شود شما بهترین عملکرد خود را داشته باشید. حریف دیگر همان حریف درونی شماست که بسیار حیله‌گر تر است و به سختی می‌توان او را شکست داد. علت دشواری مبارزه با این حریف، آگاهی او از تمام نقاط ضعف و مشکلات شماست. این حریف درونی به انبار تسلیحاتی علیه شما مجهز است. این تسلیحات همان عدم اعتماد به خود، حواس پرتی و مکالمات درونی است که نمی‌گذارد شما بهترین خود را در برابر حریف نشان دهد. او در گوش شما آرام می‌گوید “اوه نه، حریفم خیلی خوبه، کار منم خوب نیست، احتمالا می‌بازم”. بعضی اوقات نیز می‌گوید “هِی، من خیلی خوب بازی می‌کنم، فکر کنم این بازی رو ببرم”. هر دوی این جملات شما را از “حال” خارج می‌کند در حالیکه شما باید بر روی توپی که به سمت‌تان می‌آید تمرکز کنید و به آن ضربه بزنید. همه ورزشکاران تراز اول می‌گویند غره شدن به خود در زمین بازی همان چیزی است که شما را از جریان بازی خارج می‌کند. حریف درونی شما، حواس‌تان را پرت می‌کند، به دنبال خرابکاری در روند بازی شماست و به شما می‌گوید چگونه بازی کنید به جای اینکه بگذارد شما به راحتی به بازی خود ادامه دهید. حریف درونی ما در داخل ذهن ما بازی می‌کند و در واقع حریف‌مان، خودمان می‌شویم که باید شکستش دهیم.

گلوی در کتاب خود بخش‌هایی از روانشناسی انسان‌گرا، تفکرات بودیسم، روانشناسی ورزشی و برنامه‌هایی برای برنامه‌ریزی ناخودآکاه ارائه می‌دهد. این توصیه‌ها تماما در قالب برنامه‌های عملیاتی و با دستورالعمل‌هایی ساده ارائه شده است. این کتاب جزو گام‌های اولیه و مؤثر در ایجاد حرفه‌ی نوپای کوچینگ بود. با این حال خود گلوی هیچ‌وقت اقدامی برای.تربیت کوچ‌ها انجام نداد و تدریس کوچینگ توسط دیگران انجام می‌شد.